dísúskræstús!
Ég er búin að fá að heyra öðruhverju að þar sem ég og vinkonurnar erum á leið út úr bænum um helgina og erum búnar að tala um að sneyða hjá því að tala um það sem er í gangi í þjóðfélaginu í dag að þá sé ég að “stinga hausnum í sandinn”, að ég “neiti að face-a raunveruleikann” og eitthvað fleira skemmtilegt. Persónulega finnst mér staðan í dag vera ferlega niðurdrepandi og ýtir undir þunglyndiseinkenni hjá annsi mörgum einstaklingum. Þó svo að enginn í mínum nánasta hring hafi (enþá) misst vinnuna að þá finnur maður alveg fyrir þessu hjá fólki.
Það að fara út úr bænum, hvíla sig á bullinu sem er búið að demba yfir okkur held ég að geri okkur skvísunum bara gott. Hafa það kósí, borða góðan mat, spila, kjafta og hlusta á tónlist er einstaklega “theraputic” 🙂 Ég neita að hlusta á svona bull eins og ég er búin að fá yfir mig nýverið – er þetta ekki bara smá sálgæsla hjá okkur vinkonunum 😉
Jii minn, ég held að allir hafi bara gott af því að hvíla sig aðeins á þessari umræðu, maður getur alveg orðið vitlaus af þessu ! Hafðu það æðislegt um helgina 😉
Rosalega líst mér vel á þetta hjá ykkur vinkonunum. Bara taka lífinu með ró, færa sig úr skarkalanum og gera einhvað skemmtilegt.
Ég skil þig svo vel að vera orðin leið á þessu endalausa tali um það sem er að gerast í þjóðfélaginu. Maður horfir á fólk lenda í ýmsu og finnur til með því enn það er hreinasta óþarfi að vera sínt og heilagt að jummast á þessu. Ég geng í lið með þér og sting þá höfðinu í sandin við hlið þér…. við erum greinilega báðar orðnar þreyttar á þessu niðurtlali fólks. En við vitum hins vegar eins og allir hinir hvað er að gerast. En við höfum þó vit a að kúpla okkur út úr þessu með því að vera í góðum félasskap þar sem maður er á frísvæði og það er bannað að tala um kreppu meðan partýið dunar.
Góða skemmtun með vinkonunum 🙂 🙂
Iss og iss! Ég var að spá í það eftir síðasta saumklúbb að næst borgum við í púkk ef okkur verður á að minnast á kreppu, verðbréf, krónur eða evrur og þess háttar. Við fórum í marga hringi og alveg sama hvað umræðuefnið var, alltaf var rambað á kreppuna aftur!!!
ég er bara rosalega stolt af okkur – við náðum að standa við þetta að mestu leiti 🙂
vorum líka of uppteknar við að spila, prjóna, sauma út, föndra eða lesa
svo var líka HÚSLESTUR ala Sirrý – verst að við kláruðum ekki bókina, fáum aldrei að vita hvort Sara með mikla rauða hárið hafi fundið hamingjuna með gæjanum í sveitinni eða á lögfræðistofunni *hmmm*