öfugsnúnir dagar

síðustu dagar hafa verið hálf öfugsnúnir, ég er liggur við búin að vera með stöðugan höfuðverk síðan aðfararnótt miðvikudags, reyndar sem betur fer ekki jafn slæman og þá *úff* lítið sem ekkert sofið þá nóttina, endaði líka með því að ég fór ekkert í vinnuna og fékk doxann minn til þess að hringja í mig um leið og hann kom í hús… fékk nokkrar ráðleggingar og send lyf… náði að sofna rúmlega 9 um morguninn eftir að mamma hafði náð að finna svona fansíkerlusofameðaugnleppa vá hvað það ásamt lyfjunum hafa bjargað mér – svaf líka LENGI…

Ég get varla beðið eftir að þessum mánuði ljúki… engar fleiri langar Kárahnjúkavaktatarnir… eðlilegt líf, eðlilegt samband (hvað sem eðlilegt er 😉 ), ég dáist að þeim sem hafa verið enn lengur þarna uppfrá og átt maka í bænum, mér finnst þetta ömurlegt – fyrir utan álagið sem þetta setur á sambandið, reyndar þá veit ég um annsi mörg sambönd sem hafa dáið á þeim tíma sem Leifur hefur verið að vinna þarna..
Það sem er virkilega erfitt að mínu mati er að síðasta vetur vorum við bara 2 í okkar eigin heimi – höfðum bara hvort annað til þess að treysta á… ég held að við séum búin að eyða tíma núna sem samsvarar mánuði síðan hann byrjaði á vöktum þarna.. shitty me thinks.
Væri alveg til í að taka lestina niður í Köben og rölta aðeins um Strikið, skoða mannlífið og fara svo að borða á einhverjum notalegum stað eins og t.d. Bombay 😉 einhverntíma verður þetta gert aftur – ekki strax samt – margir aðrir staðir sem okkur langar að fara til áður en við fáum nostalgíukast 😉

æj mér finnst allt eitthvað vera svo öfugsnúið – sem betur fer kemur Leifur heim á morgun, “eðlilegt” líf í heila 3 daga *jeij* fyrir því….