Afkvæmið lítur dagsins ljós og foreldrar, vinir og vandamenn eru himinlifandi, það er að segja svona í flestum tilfellum. En tíminn líður og að því kemur að gefa þarf barninu nafn, en þá vandast nú málið.
Móðirin vill láta barnið heita t.d. Guðmund, en faðirinn Jón. Ömmur og afar ætlast til að látið verða heitið eftir sér og foreldrarnir verða andvaka þegar líður að því að barnið skuli skírt. Sem betur fer er mjög hagkvæm lausn á þessum vanda, en þar sem tiltölulega fáir foreldrar hafa komið auga á hana vil ég nú gera þessu máli dálítið nánari skil. Lausnin
er sú að gera eitt nafn úr tveim eða fleiri nöfnum afa eða ömmu, eða þeirra forfeðra og ættingja sem bráðnauðsynlegt er að láta heita eftir.
Ef barnið er drengur er hagkvæmt að láta hann heita eftir báðum öfunum. Svo heppilega vill til að meiri hluti íslenskra nafna eru samsett úr tveimur hlutum, forskeyti og venjulegu nafni svo sem Ás-geir, Þor-kell, Guð-finnur o.s.frv. Í ljós kemur að þetta er mjög hreyfanlegt og má fá margar útgáfur eins og t.d. Guð-geir, Ás-kell, Þor-finnur o.s.frv.
Og nú skal taka nokkur dæmi:
Afi 1 heitir Sturlaugur Afi 2 heitir Starkaður barnið er skírt Sturlaður
Skammkell —————- Eilífur ——————-Skammlífur
Ísleifur ——————— Sigurbjörn ————–Ísbjörn
Þjóðólfur —————— Konráð —————– Þjóðráð
Andrés——————– Eiríkur —————— Andríkur
Albert——————— Ársæll —————— Alsæll
Viðar———————- Jörundur ————— Viðundur
Hringur—————— Guttormur —————Hringormur
Stórólfur—————- Friðþjófur —————-Stórþjófur
Nú, svo eru ýmsir möguleikar að slá ömmu- og afanöfnum saman:
Amman heitir Kolfinna, afinn heitir Dagbjartur, barnið er skírt Kolbjartur
Vilborg —————- Þórhallur ————–Vilhallur
Málfríður————- Sigfús ——————-Málfús
Afinn heitir Hákon, amman heitir Margrét —————– Hágrét
Haraldur ——————- Monika —————–Harmonika
Kormákur ——————- Albertína ————–Kortína