Ég er búin að vera að passa hann Tinna karlinn núna um helgina… hann er algert knúsí… samt dáldið fyndið að hann er ekki alveg viss hvar hann á að setja mig… sko fyrst eftir að við Iðipiði fórum að hanga svona saman eins og við höfum verið að gera undanfarin 2 ár þá sá hann mig yfirleitt bara þegar ég var að koma til þess að “stela” mömmsunni hans í burtu… þannig að ég féll sennilegast undir “vondakonan” í annsi langan tíma…
t.d. núna síðast tók ég mömmu hans af honum í heilar 2 vikur!!! ég get ekki flokkast sem góða konan þegar ég tek manneskjuna sem gefur honum mat og athyggli þegar hann sækist eftir henni 🙂 er það nokkuð…
Ferlega fyndið að sjá hann á föstudaginn… hann var alveg svona
*jeij* það er einhver kominn til þess að leika við…
en hey þú ert ekki mamma!!!
þú ert Vondakonan!!!
ég er ekkert alltof viss um að ég vilji leika við þig sko!
og svo eftir að ég stalst í nammidallinn hans Tinna þá var auðvitað ekkert mál að láta knúsa sig, klóra, klappa og svo frv 🙂