eftir að hafa eytt nokkrum yndislegum dögum í Ossabæ með tengdó og Hrafni Inga hófst ferðalag fjölskyldunnar þetta sumarið fyrir alvöru. Stefnan var tekin á sumarbústað SFR að Eiðum. Nokkrir klukkutímar af akstri framundan með fyrirfram plönuðum stoppum á nokkrum stöðum.
Eftir fyrsta stopp á Hvolsvelli þar sem allir voru nærðir (bíllinn lika) var haldð beinustu leið að Seljalandsfossi þar sem við kíktum aðeins út í smá göngutúr. Krökkunum fannst rosalega spennadi að fara á bakvið fossinn. Við Sigurborg Ásta notuðum tækifærið og smelltum nokkrum myndum af henni í nýju peysunni sem ég var að klára af dömunni.
Næsta stopp var svo við Skógarfoss þar sem krakkarnir þutu upp stigann á undan okkur og “váuðu” svo yfir útsýninu þarna uppi og þeirri staðreynd að þetta væri í alvöru fyrsti leggurinn í alvöru fjallgöngu… aka Fimmvörðuhálsinn.
Á Söndunum keyrðum við fram á sandstorma sem heilluðu Leif svo að hann tók túristann á þetta og stoppaði við fyrsta tækifæri í vegakantinum og reif upp myndavélina til að reyna að ná þessu fyrirbæri á mynd.
Áfram héldum við og í stuttu pissustoppi á Klaustri rákumst við á Láru Mariu & Óla á leiðinni heim og úr varð að við myndum stoppa þar í kvöldmat.
Fyrst var samt planið að stoppa við Jökulsárlón. Svo einlæg “vá” heyrðust frá Ásu Júlíu þegar hún sá fyrstu jakana fljótandi um á Lóninu var yndislegt að heyra. Hún varð alveg heilluð. Sem og við öll, þetta er svo falleg sjón að maður á eiginlega ekki orð yfir þessa fegurð.
Tjörn 1 var næsta stopp og var það ekki leiðiinlegt. Leifur tók að sér að grilla þar sem bræðurnir voru á kafi að heyja, Óli dauðþreyttur eftir keyrsluna og Lára að græja meðlætið.
Borgarbarnið
Ásu og Olla bauðst að hjálpa aðeins til í heyskapnum og fannst það nú ekki leiðinlegt. Olli fékk að rúnta með Agnari á bindivélinni en Ása Júlía hjálpaði Halldóri að safna heyi sem vélin náði ekki í fyrstu umferð.
Einnig kíktum við á Nautin á bænum og krakkarnir gerðu heiðarlegar tilraunir til þess að belgja þau enn frekar út af fersku grasi.
Við lögðum af stað í lokalegginn full seint eða um kl 22. Við vorum nokkuð heppin með veðrið það sem eftir var af ferðinni og gekk mjög vel enda vorum við komin á áfangastað rétt rúmlega 1 eða um klukkutíma á undan áætlun
Ég var ósköp fegin því að hafa kippt sængum krakkanna með og þurfti því bara að skella lökum á rumin þeirra. Sigurborg Ásta tók stórustelpupakkann á þessa viku og svaf í neðrikojunni!